- wtajemniczony
- [втаємнічони]
adjвтаємничений, утаємничений
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
wtajemniczony
Look at other dictionaries:
wtajemniczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, wtajemniczonyczeni {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wtajemniczona w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był wśród wtajemniczonych w sprawę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtajemniczony — wtajemniczonyczeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wtajemniczyć (p.) wtajemniczony, wtajemniczona w użyciu rzecz. «ten, kogo w coś wtajemniczono, zapoznano z czymś w zaufaniu; ktoś mający jakąś ogółowi nie znaną wiedzę» Krąg wtajemniczonych … Słownik języka polskiego
wtajemniczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wtajemniczaćam, wtajemniczaća, wtajemniczaćają wtajemniczaćany {{/stl 8}}– wtajemniczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wtajemniczaćczę, wtajemniczaćczy, wtajemniczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
